nog 560 km te gaan
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Marleen
09 Mei 2015 | Spanje, Santo Domingo de la Calzada
Het is zaterdag. Af en toe moet ik goed nadenken over welke dag het is. Dit was de 10e wandeldag vanaf mijn start in Sain Jean (zondag een dagje wandelvrij in Pamplona doorgebracht in een hotel mét bad!!!!!).
Ik ben aangekomen in Santo Domingo de la Calzada. Vanavond start daar het feest ter ere van Santo Domingo. In de kerk (ik ben er nog niet geweest) lopen kippen. Dit omdat (in het kort....) er ooit een Duitse jongen was, die de Camino liep. De dochter van de herbergier werd verliefd op hem, maar het was niet wederzijds. Vervolgens betichtte zij hem van diefstal. Hij werd veroordeeld en opgehangen. Toen zijn ouders vanaf Santiago langs het dorp kwamen, zagen ze hem hangen, levend! Santo Domingo stond onder hem en de jongen stond op zijn schouders. De ouders spoedden zich naar de rechter, die net aan zijn maaltijd begon. ´Die jongen is net zo levend als de kippen op mijn bord´ sprak hij. Op dat moment kwamen zijn maaltijd tot leven en fladderden de kippen van het bord. De jongen werd van de galg gehaald en vrijgesproken. Sindsdien lopen er kippen in de kerk!
Over lopen gesproken..... sinds afgelopen dinsdag maken de voeten het zwaar voor me. Elke dag zulke afstanden lopen zijn ze niet gewend. Dinsdag na een kilometer of 14 gaven ze het op en genoot ik van een ontspannen middag in Los Argos. Gezellig, er kwamen weer verscheidene mensen, die ik ken van de eerste overnachting. Die groep is een beetje gedoopt tot ´Camino familie´. Inmiddels zijn deze mensen verspreid over een aantal trajecten en kom ik ze regelmatig tegen op een terras of we spreken af om samen te eten.
Ik verblijf nu in een klooster met grote slaapzalen, die ik onder andere deel met de Nederlandse Jet, een echtpaar uit Engeland en uit Amerika ´the sisters and the cousin´, zoals we ze noemen. Drie zussen en een nichtje, waarvan één ook echt een ´sister´ een non is. Helaas zal zij naar huis moeten. Ze is achtergebleven in het vorig dorp en kan niet meer lopen. Diverse mensen uit onze ´lichting´ krijgen nu problemen door overbelasting. Ik moet voorzichtig zijn, want mijn voeten protesteren ook. Alles daarboven doet het helemaal goed :-)!!!!!
We wandelen door prachtige landschappen onder veelal een stralende zon. Wijngaarden (Riojo), velden vol graan en heuvels, vergezichten, bergen met sneeuw op de achtergrond. Af en toe een dorpje met een oude kerk en een barretje voor een versnapering. Het graan is groen en staat zo´n 50 cm hoog, de wind lijkt het te doen golven. Wanneer je dan weer een heuvel hebt bedwongen, wil je niets liever dan er in zwemmen!!!!
Het is heerlijk, maar ik kom ook voor kleinere en grotere uitdagingen te staan: luister ik naar de pijn in mijn voeten of loop ik door? Maar ook: waar kan ik hier in dit glooiende landschap zonder bomen met her een der een pelgrim op de weg ongezien een sanitaire stop maken??????? Aiaiai, gisteren dacht ik dat achter de bermbosjes te doen, aan de rand van de wijngaard. Mocht er iemand langslopen, kon ik gehurkt blijven zitten..... En ja, er kwamen twee mannen aan. Even wachten dan maar. Uitgerekend vlak bij waar ik zat besloten zij even te rusten en een broodje te eten........... en zolang op de hurken houd ik niet vol!!!!!
De spanjaarden zijn net als de andere pelgrims ontzettend aardig. Twijfel je in de stad even welke kant je uit moet lopen, dan wijzen ze je ongevraagd de weg. Woensdag laat in de middag kwam ik uitgeput in Logrono aan. Ik wist niet waar ik mijn albergue kon vinden en de ene voet wilde eigenlijk niet meer voor de andere. Een vriendelijke meneer heeft me tot aan de deur gebracht en de mevrouw binnen liet meteen een bak vol water lopen, zette me op een bed, voeten in de bak met water en voegde er zout en een olie aan toe! Wat een schat!
Het dag en nachtritme verandert hier. Tussen tien uur en elf uur ´s avonds ligt iedereen op bed en om zes uur gaat de wekker. Om zeven uur op pad. Ik wen er aan. Belooft veel goeds voor wanneer ik terug ben, hahahaha!
Op één van de foto´s zie je de wijnfontein van Estella. Helaas kwam ik er maar één keer langs...... Verder nog wat andere plaatjes van de omgeving en ontmoetingen.
Ik heb het erg naar mijn zin op de Camino! Oh, mijn computertijd is bijna om (tikt prettiger dan op de iphone). Later meer avonturen. Nu voor een biertje en een stadbezichtiging er op uit. Er zijn veel ´bekenden´ hier. Vanavond wellicht naar een speciale dienst in de (kippen)kerk.
Wordt vervolgd! Een hartelijke groet aan iedereen!!!!!! Leuk, dat jullie meeleven!!!
Veel liefs,
Marleen
Ik ben aangekomen in Santo Domingo de la Calzada. Vanavond start daar het feest ter ere van Santo Domingo. In de kerk (ik ben er nog niet geweest) lopen kippen. Dit omdat (in het kort....) er ooit een Duitse jongen was, die de Camino liep. De dochter van de herbergier werd verliefd op hem, maar het was niet wederzijds. Vervolgens betichtte zij hem van diefstal. Hij werd veroordeeld en opgehangen. Toen zijn ouders vanaf Santiago langs het dorp kwamen, zagen ze hem hangen, levend! Santo Domingo stond onder hem en de jongen stond op zijn schouders. De ouders spoedden zich naar de rechter, die net aan zijn maaltijd begon. ´Die jongen is net zo levend als de kippen op mijn bord´ sprak hij. Op dat moment kwamen zijn maaltijd tot leven en fladderden de kippen van het bord. De jongen werd van de galg gehaald en vrijgesproken. Sindsdien lopen er kippen in de kerk!
Over lopen gesproken..... sinds afgelopen dinsdag maken de voeten het zwaar voor me. Elke dag zulke afstanden lopen zijn ze niet gewend. Dinsdag na een kilometer of 14 gaven ze het op en genoot ik van een ontspannen middag in Los Argos. Gezellig, er kwamen weer verscheidene mensen, die ik ken van de eerste overnachting. Die groep is een beetje gedoopt tot ´Camino familie´. Inmiddels zijn deze mensen verspreid over een aantal trajecten en kom ik ze regelmatig tegen op een terras of we spreken af om samen te eten.
Ik verblijf nu in een klooster met grote slaapzalen, die ik onder andere deel met de Nederlandse Jet, een echtpaar uit Engeland en uit Amerika ´the sisters and the cousin´, zoals we ze noemen. Drie zussen en een nichtje, waarvan één ook echt een ´sister´ een non is. Helaas zal zij naar huis moeten. Ze is achtergebleven in het vorig dorp en kan niet meer lopen. Diverse mensen uit onze ´lichting´ krijgen nu problemen door overbelasting. Ik moet voorzichtig zijn, want mijn voeten protesteren ook. Alles daarboven doet het helemaal goed :-)!!!!!
We wandelen door prachtige landschappen onder veelal een stralende zon. Wijngaarden (Riojo), velden vol graan en heuvels, vergezichten, bergen met sneeuw op de achtergrond. Af en toe een dorpje met een oude kerk en een barretje voor een versnapering. Het graan is groen en staat zo´n 50 cm hoog, de wind lijkt het te doen golven. Wanneer je dan weer een heuvel hebt bedwongen, wil je niets liever dan er in zwemmen!!!!
Het is heerlijk, maar ik kom ook voor kleinere en grotere uitdagingen te staan: luister ik naar de pijn in mijn voeten of loop ik door? Maar ook: waar kan ik hier in dit glooiende landschap zonder bomen met her een der een pelgrim op de weg ongezien een sanitaire stop maken??????? Aiaiai, gisteren dacht ik dat achter de bermbosjes te doen, aan de rand van de wijngaard. Mocht er iemand langslopen, kon ik gehurkt blijven zitten..... En ja, er kwamen twee mannen aan. Even wachten dan maar. Uitgerekend vlak bij waar ik zat besloten zij even te rusten en een broodje te eten........... en zolang op de hurken houd ik niet vol!!!!!
De spanjaarden zijn net als de andere pelgrims ontzettend aardig. Twijfel je in de stad even welke kant je uit moet lopen, dan wijzen ze je ongevraagd de weg. Woensdag laat in de middag kwam ik uitgeput in Logrono aan. Ik wist niet waar ik mijn albergue kon vinden en de ene voet wilde eigenlijk niet meer voor de andere. Een vriendelijke meneer heeft me tot aan de deur gebracht en de mevrouw binnen liet meteen een bak vol water lopen, zette me op een bed, voeten in de bak met water en voegde er zout en een olie aan toe! Wat een schat!
Het dag en nachtritme verandert hier. Tussen tien uur en elf uur ´s avonds ligt iedereen op bed en om zes uur gaat de wekker. Om zeven uur op pad. Ik wen er aan. Belooft veel goeds voor wanneer ik terug ben, hahahaha!
Op één van de foto´s zie je de wijnfontein van Estella. Helaas kwam ik er maar één keer langs...... Verder nog wat andere plaatjes van de omgeving en ontmoetingen.
Ik heb het erg naar mijn zin op de Camino! Oh, mijn computertijd is bijna om (tikt prettiger dan op de iphone). Later meer avonturen. Nu voor een biertje en een stadbezichtiging er op uit. Er zijn veel ´bekenden´ hier. Vanavond wellicht naar een speciale dienst in de (kippen)kerk.
Wordt vervolgd! Een hartelijke groet aan iedereen!!!!!! Leuk, dat jullie meeleven!!!
Veel liefs,
Marleen
-
09 Mei 2015 - 20:03
Margreet:
Wat heerlijk, lopen in de prachtige natuur, zonnetje erbij ...
Geniet van je verdere tocht en pas goed op jezelf ;)
-
09 Mei 2015 - 20:53
Allette:
Zo mooi, die verhalen! Ik zie t voor me. En ... och, arme voeten, een hele klus dus.
Sterkte ermee. Maar ik geloof niet dat jij je zo gauw laat tegenhouden.
Geniet van de week die komt!!!! Groetjes! -
10 Mei 2015 - 12:15
Ina :
Ohhh Marleen, wat een belevenissen weer. Mooi zeg! Super leuk om te lezen ook! Sterkte met je voetjes verder! -
11 Mei 2015 - 06:43
Gerard:
Hallo Marleen,
Wat een geweldige reis mak jij zeg!
Hopelijk heb je de voeten wat rust kunnen geven en werken ze vandaag 100% mee.
Geniet van de tocht en de ontmoetingen. Ik zal jouw e-mail bericht voorlezen aan de klas en wat foto's laten zien. Groeten van Gerard -
11 Mei 2015 - 23:19
Carin:
Ai, ai , die voeten! Dat valt niet mee -
11 Mei 2015 - 23:23
Carin:
Fijn om te lezen dat je er enorm van geniet van je reis! -
12 Mei 2015 - 15:43
Magda Reinders:
Ha Marleen, respect, respect, maar je ziet wel heel veel mooie dingen als je met de benenwagen het landschap doorkruist. Erg leuk om je berichten weer te lezen en hééél veel suc6 verder. Groet vanuit Harderwijk waar de natuur zich ook heel mooi in zijn nieuwe groene jasje steekt! Magda.
-
12 Mei 2015 - 21:50
Babet:
Heee Lieve Marleen,
We genieten van je reisverslagen en je mooie foto's . Volgens mij heb je het zeer naar je zin ondanks je zere voeten. Ik begrijp dat je door wilt lopen maar een dagje wat minder km of rust kan geen kwaad hoor...Luister naar je lichaam het spreekt niet zonder reden ...;-) Big Hug ook van Annemarie -
14 Mei 2015 - 20:53
Maggy:
Joehoe! Balen van je voeten; gelukkig leven er nog engeltjes op deze aarde :-).
Hoelang heb je op je hurken gezeten hahahaha, daar had ik bij willen zijn! Dat verhaal wil ik nog eens uitgebreid horen als je thuis bent! Had je al wel geplast, dat hoop ik voor je, want dat was je niet gelukt met die 2 kerels naast je.
Heb je al een diep bezinningsmoment gehad? Hou je taai en geniet vooral!
Liefs van de Boenders -
15 Mei 2015 - 12:04
Tanja:
Je sleept mij helemaal mee in jouw avontuur....zo leuk. Je schrijft net zoals je praat....heerlijk levendig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
